Dit wordt mijn laatste blogje (denk ik)

Sommige mensen kennen mijn verhaal over hoe IJsbrand en ik in de winter iemand hebben achtervolgd vanaf de Arbat. Nu heb ik een paar foto’s gemaakt van de Arbat. Het ziet er in de zomer wel héél anders uit dan in de winter!

Morgen gaan we Lieve van het vliegveld halen, kan ze eindelijk zelf zien dat er hier geen beren op straat lopen, en dat het mooi weer kan zijn, ook in Moskou. En dan gaan we samen terug naar Nederland. Ik weet nu al dat ik Moskou best wel zal gaan missen. Gelukkig kan ik terugkomen om te logeren bij mijn Moskouse vrienden, en mijn Russische familie.

Veel liefs uit Moskou van Ljoebov!!!

Iconen

Het is een beetje raar: met mijn moeder ga ik nooit naar de kerk, en mijn vader blijkt er dus elke dag te zitten… Maar van iconen houden ze allebei. Van de meester moest ik iets schrijven over iconen en dat zet ik nu ook maar op mijn blog.

Iconen
Er wordt al heel lang kunst gemaakt. Er bestaan tekeningen op rotsen die al duizenden en duizenden jaren oud zijn. Ook maakten ze in Rusland al heel lang geleden beelden van goden en godinnen. Dat was in de tijd dat ze niet in één god geloofden, maar dachten dat er een heleboel waren. Een voor het weer, een voor de akkers en de velden, een van de bossen, een voor de liefde enzovoort. De belangrijkste was een vrouw. Daar schijnen ze grote gouden beelden voor gemaakt te hebben. Soms gaan mensen er naar zoeken, omdat ze gehoord hebben, dat er een grote gouden godin ergens in een bos begraven moet zijn. Maar niemand heeft haar gevonden.

Meer dan 1000 jaar geleden zei Vladimir, die toen tsaar van Rusland was, dat het maar eens afgelopen moest zijn met al die goden en godinnen. Hij had gehoord dat in andere landen maar in één god geloofd werd. Na enig zoeken besloot Vladimir christen te worden en hij zei tegen de mensen om zich heen, dat ze dat ook moesten doen. Voor het gemak liet hij er een heleboel tegelijk dopen in de rivier de Dnjepr. Die stroomt bij Kiev, en dat was toen de hoofdstad van Rusland. Vladimir vond dat het ook afgelopen moest zijn met beelden van allerlei andere goden en godinnen. Oude beelden werden kapot gemaakt. Bij een nieuw geloof horen nieuwe beelden en nieuwe plaatjes. Vladimir nam de plaatjes over die bij het christendom hoorden. En dat waren iconen.

Icoon komt uit het Grieks en het betekent afbeelding of gelijkenis. Als je op internet gaat zoeken naar afbeeldingen van iconen, dan krijg je niet alleen de iconen die ik bedoel, maar ook foto's van filmsterren en andere beroemdheden. Dan zeggen ze dat zo iemand een "icoon" is van deze tijd of zo. En op computers staan kleine plaatjes die ze OOK icoon noemen!
De iconen die ik bedoel bestaan al heel lang, want voordat ze 1000 jaar geleden naar Rusland kwamen, werden ze al een paar eeuwen in Byzanthium gemaakt(Byzanthium heette later Constantinopel en nu Istanbul). Ook al bestaan ze al heel lang, ze zijn in al die tijd niet veel veranderd, omdat er lang geleden regels zijn opgesteld over hoe je een icoon maakt. Wat voor kleren de heiligen aan hebben, wat ze met hun handen doen, hoe ze kijken, dat ligt allemaal vast. Dat stond allemaal in een podlinnik, een voorbeeldboek, met alle heiligen, soms met hun naamdagen en feesten, en met aanwijzingen over kleuren, kleren, gebaren enzovoort. Een podlinnik wordt ook vandaag nog door iconenschilders gebruikt. Door alle regels veranderde er al die eeuwen niet veel, al zien kenners wel waar en wanneer een icoon gemaakt is, en soms ook door wie. Meestal niet trouwens, want de makers bleven vaak anoniem. Ze schreven hun naam dus niet erop. De meeste mensen vinden dat het niet belangrijk is wie het geschilderd heeft, omdat het - zeggen ze – onder leiding van God zelf gebeurt. Een icoon is een gebed in beeld zeggen ze ook en de makers, bijvoorbeeld monniken, schilderden om na te denken over het geloof, of bezig te zijn met het geloof en niet om rijk en beroemd te worden.

De allermeeste iconen zijn gemaakt van Maria met kind. Als mensen problemen of verdriet hadden, dan vertelden ze daarover het liefst aan Maria. Die leek alles beter te begrijpen. De mensen vonden haar wat gewoner, omdat ze een moeder is, met een kind op schoot. Ze zeiden vroeger ook, dat iconen met Maria voor wonderen konden zorgen. Als er ergens gevochten moest worden, namen de soldaten een icoon van Maria mee. Wonnen ze, dan kwam dat door de icoon. Verloren ze, dan hadden ze zelf iets fout gedaan.
Je ziet haar ook, als je goed kijkt, op het tweede plaatje. Ze is maar heel klein; de soldaten nemen veel meer plaats in. Toch is Maria belangrijker, want zij zorgde voor een wonder. De soldaten op de icoon kwamen uit Novgorod en Soezdal. Dat waren in de 12e eeuw erg belangrijke Russische steden, en tussen belangrijke steden werd vaak gevochten. De winnaars van dit gevecht zeiden dat ze dankzij Maria gewonnen hadden, want de icoon van Maria had alle pijlen van de tegenpartij tegengehouden.
Het lijkt alsof de soldaten met zijn allen op een maar een paar paarden zitten. Op dat soort zaken werd bij iconen niet zo gelet. De heiligen moesten volgens de regels geschilderd zijn, en de boodschap moest duidelijk zijn; daar ging het om en niet of het allemaal helemaal precies klopte.

Eigenlijk is dit een heel oud stripverhaal. En dat was handig, want in de tijd dat deze icoon is gemaakt konden er nog maar weinig mensen lezen. Eigenlijk zijn iconen dus hele slimme dingen!

en nog een sorry

, want nu ben ik wéér even weg.
Lekker kamperen met mijn Nederlandse klas!!!

Sorry! Ik was even in St Petersburg!

Jeetje, dat is wel heel lang geleden!!!
Ik was in Sint Petersburg met mijn moeder en ik kon dus écht niet schrijven!
Petersburg is heel anders dan Moskou. Ten eerste is het veel kleiner, maar nog wel groot want er wonen meer dan 4 miljoen mensen. De gebouwen zijn minder groot en streng dan in Moskou. Er staan best veel mooie oude gebouwen. Het beroemdst in de Hermitage, dat is nu een museum maar vroeger was het het paleis van de tsaren, het winterpaleis want in de zomer gingen ze naar een van de paleizen buiten de stad. Er zijn zoveel kunstwerken in de Hermitage dat je er geloof ik wel een jaar in moet rond blijven lopen als je echt alles wil bekijken. Er zijn nog meer paleizen in de stad, maar natuurlijk wonen daar al heel lang geen families meer. Sommige zijn nu ook museum.

Wat ook leuk is in St. Petersburg is dat er veel water is. De rivier waaraan het ligt, de Neva, is heel breed. Er lopen bruggen over en die gaan overdag niet open (zoals soms in Nederland), maar ’s nachts gaan ze een paar uur achter elkaar open. Dan kunnen de schepen dus doorvaren en moeten de auto’s wachten (of heel ver omrijden). En overdag wachten de schepen en rijden de auto’s door. Er zijn ook grachten. Dat kwam omdat Peter de Grote in Nederland is geweest, in Amsterdam ook, en hij vond alles in Nederland geweldig. Hij kocht dus ook heel veel en hij liet vakmensen uit Nederland en ook uit Engeland en Duistland en zo naar Petersburg komen. Dat was dus een hele nieuwe stad toen, dat vergat ik bijna te vertellen. Peter de Grote liet hem bouwen omdat hij dichter bij West-Europa wilde zijn en ook omdat hij Moskou maar een beetje ouderwets en veel te Russisch vond (dat vond hij ook ouderwets). Maar het was daar bij St. Petersburg nogal nat en moerassig en veel mensen die moesten bouwen zijn dood gegaan. Later ook, toen de Neva een paar keer heel erg overstroomde.
Er is ook een museum daar waarin sommige rare dingen die Peter uit Nederland had meegenomen te zien zijn. Als je bij google kijkt en plaatjes en “kunstkamera” (zo heet het) kun je van alles zien. Mijn moeder vindt namelijk dat ik niet van die rare plaatjes op mijn blog moet zetten! Dus ik doe netjes alleen maar de hermitage, en het plein erachter.

Overwinningsfeest

9 mei is hier een grote feestdag. Dan herdenken ze het einde van de Tweede Wereldoorlog.In Nederland zeggen we Bevrijdingsdag, maar in Rusland heet het Dag van de Overwinning, want Rusland was niet bezet door de Duitsers (zoals Nederland), maar hoorde bij de legers die Duitsland terug aanvielen zeg maar. Ze werden zelf ook aangevallen door de Duitsers en vooral in Sint Petersburg en in Stalingrad wat nu weer Volgograd heet zijn heel veel mensen dood gegaan. In totaal 23.600.000 (dat staat op wikipedia, kijk maar hier).
Ik moet niet zeggen Rusland, maar de Sovjet-Unie, want zo heette het toen. Dus dat is niet alleen Rusland, maar ook Wit-Rusland, Oekraïne, de Baltische landen enzovoort enzovoort. En het zijn soldaten, en burgers, en joodse mensen, iedereen die in die tijd door de oorlog (bijvoorbeeld ook van de honger) dood ging.
Erg hè. Dus dan is het wel goed dat ze daar elk jaar nog aan denken.

Een klooster

Ik was nogal zenuwachtig, want we gingen naar het klooster waar mijn vader woont. Ik wilde het eerst niet vertellen, maar ik doe het toch want het is dus wel mijn vader.
Maar ik doe geen foto van hem! Alleen een van een klooster…

Eieren

In Rusland hebben ze ook paaseieren. Eieren horen bij de lente (want dan leggen vogels een ei dus), maar ook wel bij de kerk want vroeger mochten de mensen in de vastentijd geen eieren eten. Dan bewaarden ze de eieren van hun kippen, maar de oudste eieren aten ze niet meer op (die waren niet meer lekker), die beschilderden ze.

Er bestaan héél dure eieren, zoals de eieren die de tsaren vroeger aan hun familie cadeau deden met Pasen. Je hebt ook veel houten eieren.
Mijn vader beschilderde vroeger paaseieren. Die verkocht hij dan aan toeristen die Russische souvenirs zochten. Dat deed hij niet alleen met Pasen, maar zo’n beetje het hele jaar door. Mensen kopen gauwer een beschilderd ei, dan een heel schilderij. Die wilde hij liever verkopen, maar ja, die zijn nu eenmaal een beetje duur. (Maar niet zo duur als een tsarenei!)